چقدر بد تمام شد!

دردناک است که به المپیک بروی و فقط یک کلمه بگویی: «حیف که بد تمام شد»
این تنها جمله‌ای بود که از «حمید سوریان» در المپیک ریو به‌جا ماند. او پرافتخارترین کشتی‌گیر تاریخ فرنگی ایران است. اعجوبه‌ای بود که هرگز نه مدال نقره گرفت و نه برنز. یا قهرمان بود، یا حذف می‌شد. این بار هم سنت‌شکنی نکرد. طلای المپیک لندن را گرفت. از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۴ در رقابت‌های جهانی شش بار قهرمان جهان شد. دو بار هم به قهرمانی آسیا رسید.
حمید سوریان را «الکسی کارلین» به خوبی توصیف کرده است. ابتدا ببینیم «کارلین» روس تبار کیست. همانی که سال ۱۹۸۸ برای اتحاد جماهیر شوروی در سئول مدال طلا گرفت. در المپیک بارسلونا زیر پرچم کمیته جهانی المپیک در رقابت‌های کشتی شرکت کرد و بازهم به مدال طلا رسید. در المپیک آتلانتا و بعد المپیک سیدنی برای «روسیه» به ترتیب طلا و نقره به ارمغان آورد. ۹ مدال طلای رقابت‌های جهانی دارد و ۱۲ مدال طلای رقابت‌های اروپایی. یعنی خودش تمام‌قد اسطوره کشتی جهان است. او به سوریان لقب نابغه داده بود.
نابغه، خداحافظی کرد. شاید بهتر بود او را به ریو نمی‌بردیم. شاید بهتر بود خطای تاریخی در مورد «رسول خادم» این بار در مورد «سوریان» تکرار نمی‌شد. رسول خادم قهرمان المپیک آتلانتا شد. بعد در رقابت‌های جهانی ۱۹۹۸ تهران بدون تمرین و آمادگی آمد و فینال را باخت. قهرمان المپیک، با نقره جهانی خداحافظی کرد. «رسول خادم» حالا رئیس فدراسیون کشتی ایران است. کاش اشتباه خودش را در مورد حمید تکرار نمی‌کرد. حمید با یک جمله تلخ و تکان‌دهنده رفت: «حیف که بد تمام شد.»
سایت فدراسیون کشتی و سایت کمیته ملی المپیک خبر خداحافظی حمید سوریان از دنیای کشتی را تائید کردند. محمد بنا سرمربی تیم کشتی فرنگی ایران در گفت و گو با خبرنگاران حاضر در ریو صورت غیرمستقیم از وداع سوریان با دنیای کشتی حرف زد اما مازیار ناظمی رئیس روابط عمومی وزارت ورزش اما ساعاتی بعد در پست اینستاگرام خود خبر خداحافظی سوریان را تکذیب کرد.