رمزگشایی از نامه تاماش آیان به وزیر ورزش، پس از حذف بهداد سلیمی

صحنه اشک‌های «بهداد سلیمی»، آن لبخند «تاماش آیان» رئیس فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، فریادهای پیاپی ایرانیان در سالن وزنه‌برداری که می‌گفتند «بهداد قهرمان»، ضجه‌های «سجاد انوشیروانی» سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری، فریادهای «علی مرادی» رئیس فدراسیون وزنه‌برداری ایران بر سر هیئت ژوری.

همه را کنار بگذارید. برخی هکرهای ایرانی، به صفحه فدراسیون جهانی وزنه‌برداری حمله کردند. صفحه را «هک» کردند. چندان مهم نیست. کمیته ملی المپیک هم نامه‌ای نوشته در اعتراض به کمیته بین‌المللی المپیک و از ناداوری در دسته سنگین‌وزن شکایت کرده است. بازهم نمی‌تواند تغییری در نتیجه بدهد. باید کمی به‌عقب برگشت.

هفتم اردیبهشت‌ماه سال قبل، «علی مرادی» به‌عنوان رئیس فدراسیون وزنه‌برداری انتخاب شد. قبل از این که «علی مرادی» همراه با کوروش باقری، احمد سعادتمند، عبدالکریم پور کیان، احمدآبادی، علیرضا میرزایی، بهروز بهمند، مهدی روحانی، منوچهر رضاخانی و عیسی عابدی در انتخابات این دوره شرکت کند، وزارت ورزش ایران نام «حسین رضازاده» به‌عنوان رئیس سابق این فدراسیون را رد صلاحیت کرد.

ششم اسفند سال ۹۳ محمود گودرزی وزیر ورزش ایران در اقدامی ناگهانی و بدون هماهنگی هیئت رئیسه فدراسیون، «حسین رضازاده» را عزل و سیدحسن طباطبایی مدیر مجموعه شهید کشوری را سرپرست موقت فدراسیون وزنه‌برداری می‌کند.

گفته بودند «حسین رضازاده» دو شغله است، چون در «شورای شهر» تهران عضویت دارد. «حسین رضازاده» اما در یک سکوت مطلق، نه به دنبال تائیدیه از هیئت دولت رفت، نه از شورای شهر استعفا داد. فقط به یکی از خبرنگاران رجانیوز گفته بود که جرمش نه دو شغله بودن است و نه شورای شهر. به جرم نزدیکی قدیمی‌اش به «محمود احمدی‌نژاد» از ورزش حذف‌شده. در تنها واکنش رسمی که رسانه‌ای شد هم به روزنامه خبر ورزشی گفت: «ورزش ایران ضرر می‌کند، نه من.»

حق هم داشت. «حسین رضازاده» از زمانی که قهرمان المپیک می‌شد رابطه‌ای صمیمانه با «تاماش آیان» داشت. تا جایی که می‌گفتند گاهی با هم در مورد آزمایش‌های دوپینگ هم توافق می‌کنند.

«تاماش» برای رضازاده یک اقدام ویژه کرده بود. ارسال نامه‌ای محرمانه برای «محمود گودرزی» وزیر ورزش ایران به تاریخ دهم آذرماه سال ۱۳۹۳

در نامه‌اش چنین نوشته بود: «همان‌طور که می‌دانید، به نظر من وزنه‌برداری در جهان بدون نام ایران اصلاً وجود ندارد. مایل هستم پیش از انتخابات پیش روی در فدراسیون وزنه‌برداری ایران بگویم که فدراسیون جهانی وزنه‌برداری از حسین رضازاده حمایت می‌کند. او دو دوره قهرمان المیک شده است. درعین‌حال مخواهم به شما بگویم که او (حسین رضازاده) باید به‌عنوان پرچم‌دار وزنه‌برداری ایران کار اجرایی هم داشته باشد. من به‌صورت دوستانه از شما می‌خواهم با توجه به صحبت‌هایی که داشتیم، کمک کنید تا اقبال حسین رضازاده را در انتخابات بالاتر ببرید. رقیب او (منظور علی مرادی است) از دید ما، به دنبال حذف رضازاده و گرفتن پست او است.»

این ادبیات «تاماش آیان» در حمایت از «حسین رضازاده» است. رضازاده می‌دانست که با رفتن او، اقبال، هواداری، هواخواهی از روی وزنه‌برداری ایران برداشته می‌شود. رضازاده با «علی مرادی» اختلافاتی به عمق بیش از یک دهه داشت. مرادی طی سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۵ رئیس فدراسیون وزنه‌برداری بود که بعد از روی کار آمدن «محمود احمدی‌نژاد» جای خود را به «بهرام افشارزاده» داد. دو سال بعد در گفت‌وگو با رادیو تهران (گفت‌وگویی که خودش بعدها خواست بخش‌هایی از آن حذف شود) گفت: «آقای رضازاده به یاد داشته باشد چه اتفاقی برای نتایج آزمایش دوپینگ او می‌افتاد.»

کمی بعد از ادعای دوپینگ حسین رضازاده بود که او برای همیشه از وزنه‌برداری خداحافظی کرد. بدون این که دلایل خداحافظی‌اش را به صورت واقعی اعلام کند.

رضازاده، جزیی از باند «تاماش آیان» در فدراسیون جهانی وزنه‌برداری جهانی بود. مردی که می‌خواهد نفرات خودش در کنفدراسیون‌ها و فدراسیون‌ها مستقر باشند. به‌صورت مثال «محمدحسن جلود» عراقی را جای «علی مرادی» در کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا می‌نشاند. به همین سادگی!

«بهداد سلیمی» در گفت‌وگو با رسانه‌ها به «جلود» لقب «جلاد» داد. «جلود» و همسرش اعضای همان هیئت ژوری بودند که حرکات بهداد سلیمی را رد کردند تا او به مدال نرسد. «جلود» سال گذشته به دیدار «هاشمی رفسنجانی» آمد. به او وعده داد که در انتخابات فدراسیون وزنه برداری به سود «علی مرادی» کنار می‌کشد، اما در حقیقت نه تنها کنار نکشید که حتی جای «علی مرادی» را پس از ۸ سال گرفت. یادمان باشد که «محمدحسن جلود» عراقی، یکی از نزدیک‌ترین دوستان «حسین رضازاده» در آسیا هم هست.

حالا دو تصویر از «تاماش آیان» داریم. لبخندش رو به‌صورت «سجاد انوشیروانی» که می‌گوید: «می‌دانم حق با شماست، اما متأسفم» و بعد گفت و گویش با خبرنگاران که می‌گوید: «تصمیم هیئت ژوری کاملاً درست بود.»

تصمیم برای فدراسیون جهانی وزنه‌برداری درست است. «حسین رضازاده» از فدراسیون وزنه‌برداری حذف می‌شود. «تاماش آیان» در نامه خود به‌صورت رسمی اعلام کرده بود که خواهان مهندسی انتخابات فدراسیون ایران است. وزیر ورزش ایران نه تنها جوابی نمی‌دهد، نه تنها رایزنی نمی‌کند که خیلی سریع حکم می‌دهد به برکناری رضازاده پیش از انتخابات. رضازاده پیغام فرستاده بود که عزل من، به ضرر خودتان تمام می‌شود. علی مرادی رئیس فدراسیون شد. اما خیلی زود جایگاهش را هم در کنفدراسیون آسیا از دست داد. همان مردی که «تاماش» در نامه‌اش نوشته: «او از دید ما، به دنبال حذف رضازاده و گرفتن پست او است.»

پیام آن نامه، عزل مرادی و حضور «جلود» و بعد ناداوری در مورد بهداد یک معنی داشت: «رضازاده را برگردانید وگرنه همین آش است و همین کاسه!»