جمهوری اسلامی بهتر است یا خلافت اسلامی؟

کلا دموکراسی و رای گیری در مملکتی که سندش به نام امام زمان خورده و ایشان هم برای اداره ی آن - از آنجا که خودشان تشریف ندارند - وکالت تام الاختیار و بلاعزل داده اند به نائب بر حقشان، چیز بی مورد و دست و پاگیری ست... اگر آیت الله خمینی همان اوایل انقلاب که مردم داغ و گوش به فرمان بودند، کمی بیشتر بصیرت به خرج داده بود و به جای جمهوری اسلامی یک خلافت اسلامی خیلی جمع و جور تعریف کرده بود، اینهمه الان دردسر نداشتیم و اینهمه بودجه هم هر سال خرج برگزاری انتخابات و بعد از آن هم بستن دهان و سرکوب معترضین نمیشد... این صندوق های رای الان شده است قوز بالاقوز... یک چیز دست و پاگیر و اسباب دردسر که کارکردش فقط این شده که گاهی در اجرای منویات رهبری اختلالکی ایجاد کند و از آنجا که مع الاسف مثل «در مسجد» است که نه میشود آن را دور انداخت و نه میشود سوزاند فقط شده است آینه ی دق... البته یک حرکتهایی مدتهاست شروع شده که به امید خدا بشود این در مسجد را به شکل محترمانه ای همانطور که سر جایش است به شکلی تیغه کرد یا لولاهایش را جوش داد و کلا تمام رفت و آمدها از سمت «در ولایت فقیه» انجام شود... چه حرکتهایی؟ یعنی واقعا این هم سوال کردن دارد؟ دیگر همه میدانیم اوایل انقلاب همه احزاب و اشخاص و گروهها برای شرکت در انتخابات آزاد بودند... بعد دیدند اینطور نمیشود و آمدند ماده تبصره گذاشتند که فلان گروه ها نباشند... بعد کلا یک نهاد تعریف کردند به نام شورای نگهبان که اگر کسی در خط ولایت نبود و یا سوء سابقه ای چیزی داشت جلویش را بگیرد و اجازه ندهد برای انتخابات نامزد شود... بعد دیدند اینجوری سخت است و شورای نگهبان آمد به جای اینکه بگردد در بین کاندیداها و جلوی بعضی ها را بگیرد، امد جلوی همه را گرفت و فقط جلوی بعضی ها را باز کرد که شما و شما و شما از نظر ما صلاحیت دارین و بیاین نامزد بشین... کسی هم اگر اعتراضی کرد که مگه ما چی کار کردیم که تائید صلاحیت نشدیم بهش گفتند شما خیلی هم خوبی، منتهی صلاحیتت برای ما احراز نشده و بفرمایید تجمع نکنین!
خلاصه شورای نگهبانی که زمانی قرار بود مراقب باشد جاسوسی، عامل فتنه ای، ضد ولایت فقیهی چیزی به مناسب مهم حکومتی نرسد کارش شد گلچین کردن کاندیداها و اعلام اسامی آنها به مردم که ما با توجه به "سلیقه رهبر" انتخابمون رو کردیم و حالا شما بیایید از بین همین ها انتخابات پر شور و حماسه ساز خودتون رو برگزار کنین... البته باز همه ی این تمهیدات کافی نبود و در حداقل یک دوره شروع کردند مهندسی کردن نتایج انتخابات که از بین همانها که تایید کرده بودند آن کسی بیرون بیاید که نظرش به نظر آقا نزدیک تر بود... که گندش در آمد و بعد هم دیدند بعضی ها شلوغ میکنند و دنبال رای هایشان هستند زدند و کشتند و پدیده ی حصر خانگی را تعریف کردند...
... حالا هم که به تازگی رهبر هرکس را خوشش نیاید خودش کنار میکشد و در گوشش میگوید «نیا»... بعد همین «نیا» را میرود برای محکم کاری توی بلندگو هم اعلام میکند... حالا مرد میخواهد که بیاید...! تازه به فرض هم اگر بیاید در آزمون ولایت پذیری شورای نگهبان رد میشود... بالاخره یکی از شروط کاندیداهای ریاست جمهوری ولایت پذیری ست.

خب ببینید برای برگزاری همین انتخابات جوری که شخص یا جریانی غیر از چیزی که مد نظر اقاست از صندوق بیرون نیاید چقدر انرژی باید صرف شود...؟ چقدر باید ذهن و فکر و اعصاب همه درگیر شود... چقدر باید هزینه شود... چه دلیلی دارد لقمه ای که قرار است کام آقا را شیرین کند، اینهمه دور سر ملت چرخانده شود؟ واقعا یک حکومت اسلامی که لفظ جمهوری را هم بی جهت یدک نمیکشد بهتر نیست؟ عاقلانه تر نیست؟ آبرومند تر نیست؟
امیدواریم روزی بزرگان نظام و مردم شریف ایران به این تفاهم تاریخی دست پیدا کنند و رو در بایستی با خودشان و با کشورهای دیگر را کنار گذاشته و بدون چشم و هم چشمی با کشورهایی که با شیوه های دموکراتیک اداره میشوند به تشکیل یک خلافت اسلامی رضایت دهند...خیلی هم شیک و مجلسی!