شایا گلدوست
امسال برای دومین سال پیاپی تصاویری از پرچم رنگینکمانیها در راهپیمایی ۲۲بهمن ۱۳۹۹ در شبکههای اجتماعی منتشر شد؛ تصاویری از پرچم ششرنگ اقلیتهای جنسی و جنسیتی در حالی که افراد از روی آن رد میشوند و آن را لگدمال کرده و آشکارا علیه جامعه رنگینکمانی نفرتپراکنی میکنند.
این تصاویر توسط گروهی با عنوان «جنبش مردمی حلالزادهها» منتشر شد. آنها در وبسایت خود با انتشار این تصاویر با عنوان «رژه مردم روی پرچم همجنسبازان در جشن ۲۲بهمن»، مدعی شدند استقبال مردم چشمگیر بوده است. اما نکتهای قابل توجه این است که در کشوری که جامعه رنگینکمانی نادیده گرفته میشود و مقامهای رسمی بارها منکر وجود آنها شدهاند، به نمایش گذاشتن پرچم رنگینکمانی، حتی به قصد نفرتپراکنی، چه مفهومی میتواند داشته باشد؟
«ملیکا زر»، فعال اقلیتهای جنسی و جنسیتی و از اعضای شبکه «ششرنگ» در این رابطه به «ایرانوایر» میگوید: «این حرکت نشاندهنده این است که ما را به عنوان یک قدرت به رسمیت شناختهاند و پرچم رنگینکمانی را در کنار پرچم اسرائیل و ایالات متحده که از آنها به عنوان بزرگترین دشمنانشان یاد میکنند، به زمین انداخته و از روی آن رد میشوند. به نظر من آنقدر به قدرت ما که روز به روز با فعالیتهای آشکارمان آن را بیشتر میکنیم باور پیدا کردهاند، به اینکه مطالبات جامعه رنگینکمانی نیز مطالبات سیاسی است، که ما را نیز در کنار کشورهای نام برده شده، دشمن خود تلقی میکنند. این کاملا در رفتار و عکس العملشان مشخص است. اینها تاثیر صدای اعتراض اعضای جامعه "الجیبیتی" علیه بیحقوقی و سرکوب و مجازاتهای غیر انسانی، از شلاق تا اعدام است.»
سیاست جمهوری اسلامی همیشه در قبال همجنسگرایان و در کل جامعه رنگینکمانی این بوده که این مسایل را واردات کشورهای غربی و نفوذ فرهنگ غرب نامیده است. ملیکا زر در این باره توضیح میدهد: «در بسیاری از مواقع با نسبت دادن فیلمها و شخصیتهای سینمایی مرتبط با جامعه رنگینکمانی به اسرائیل، سعی در این دارند نشان دهند این مسایل از سوی دشمن و با هدف نابودی بنیان خانواده و اشاعه فرهنگ غرب است. به همین دلیل تا مدتها منکر ما بودند. اما حالا که صدای ما بیشتر شنیده میشود و این که از درون همین جامعه برخاستهایم، سعی بر این دارند تا ما را افرادی تحت تاثیر فرهنگ غرب نشان دهند و باز ادعا کنند که ما در ایران چنین افرادی نداریم. در سالهای اخیر افراد و سازمانهایی مانند ششرنگ به طور هدفمند فعالیت میکنند؛ به عنوان مثال، من میگویم که یک "لزبین ایرانی" هستم و این آشکارسازیها و فعالیتها تاثیر خود را گذاشتهاند.»
او اضافه میکند: «پایگاهی که این تصاویر را منتشر کرده است، به نام جنبش مردمی حلال زادگان فعالیت میکند؛ یعنی به عبارتی، خودشان را گروهی از افراد "حلالزاده" دانسته و به هر کس غیر از دایره خودشان، انگ زده و با بدی یاد میکنند یا حتی آنها را مستحق نابودی میدانند که در این مورد، گروه هدفشان افراد همجنسگرا و جامعه الجیبیتی است.»
ملیکا زر معتقد است که این نفرتپراکنیها، از بالاترین مقامات دولتی تا افرادی که سمتهای پایینتری دارند، آشکارا رخ میدهد؛ مانند «عباس تبریزیان» که خود را «پدر طب اسلامی» خوانده و اخیرا در رابطه با واکسن کرونا و ارتباط آن با تمایل به همجنس، اظهار نظرهای عجیبی کرده است.
ملیکا زر معتقد است که این اقدامات کاملا سیستماتیک و برنامهریزی شده برای مقابله با جامعه رنگینکمانی هستند.
ششرنگ در گزارشی تحقیقی با عنوان «نقض حقوق همجنسگرایان افتخار ما است»، به بررسی نفرتپراکنی دولتی علیه اقلیتهای جنسی و جنسیتی پرداخته است. انجام این نفرتپراکنی و لگدمال کردن پرچم رنگینکمانیها در راهپیمایی روز ۲۲ بهمن نیز میتواند دلیل دیگری برای نشان دادن رویکرد خصمانه نظام حاکم نسبت به اقلیتهای جنسی و جنسیتی باشد؛ رویکردی منفی و همراه با خشونت که بارها و بارها شاهد آن بودهایم.
ملیکا زر در پاسخ به این پرسش که مطالبات جامعه رنگینکمانی در سالهای اخیر دستخوش چه تغییراتی شده است، میگوید: «مطالبات جامعه رنگینکمانی امروز با چند سال گذشته تفاوت کیفی ندارند؛ به این دلیل که جمهوری اسلامی حتی در نهادهای بینالمللی، مثلا در جلسات بررسی ادواری وضعیت حقوق بشر، به سوالاتی که درباره نقض حقوق جامعه الجیبیتی میشود، پاسخ درستی نمیدهد و ما همچنان از ابتداییترین حقوق انسانی خود، مثل حق حیات، حق اشتغال و تحصیل، حق به رسمیت شناخته شدن در برابر قانون و... محروم هستیم. من فکر میکنم مطالبات ما در این نقطه، این است که سیستم حاکم و یا هر حکومتی که بعد از آن روی کار میآید، میبایست از روابط جنسی افراد همجنس جرمزدایی کرده و قوانین لازم را علیه نفرتپراکنی و تبعیض و خشونت وضع کند. علاوه بر این، قانونهای حمایتی در مقابل تبعیضها را باید در دستور کار خود داشته باشد. در کل، همه افراد با گرایشهای جنسی و هویتهای جنسیتی مختلف به رسمیت شناخته شوند و از حقوق برابر در زمینه بهداشت، درمان، آموزش، مصونیت از خشونت و... با دیگر اقشار جامعه برخوردار باشند.»
هرچند در سالهای اخیر با رشد شبکههای اجتماعی، دامنه انتقال اطلاعات در سطح جامعه درباره رنگینکمانیها افزایش یافته است اما اقداماتی از این دست میتوانند دیدگاه منفی بخشی از جامعه را که به اطلاعات صحیح دسترسی ندارند، افزایش دهند.
ملیکا زر در ادامه میگوید این نفرتپراکنیها تاثیرات منفی خود را بر روی جامعه رنگینکمانی میگذارند و شرایط را برای آنها دشوارتر میکنند: «سال ۲۰۰۷، "محمود احمدینژاد"، رییس جمهوری پیشین ایران در جمع دانشجویان و خبرنگاران در دانشگاه کلمبیا، منکر وجود همجنسگرایان شد اما اتفاقات اخیر نشان میدهند که جنبش اقلیتهای جنسی و جنسیتی تا به امروز کار خود را به درستی انجام داده و تاثیرگذار بودهاند. امیدوارم آموزش و اطلاعرسانی صحیح بیشتر و بهتر انجام شود تا افراد جامعه الجیبیتی و خانوادههایشان که در ایران زندگی میکنند و شاید با دیدن چنین صحنههایی آزرده خاطر شده و احساس ناامنی کنند، بتوانند به حقوق خود آگاهی کافی پیدا کنند. جامعه نیز رفته رفته آگاهی لازم را به دست بیاورد. همانطور که امروز میبینیم، بسیاری از افراد دیگر اقدام به آتش زدن و لگد مال کردن پرچم کشورهای دیگر نمیکنند. با آموزش و آگاهیرسانی میتوانیم نگاه جامعه به قشر رنگینکمانی را نیز تغییر دهیم.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر