شایا گلدوست
من، «شایا گلدوست»، زن ترنس و کنشگر جامعه رنگینکمانی، هر هفته دوشنبه در اینستاگرام «ایرانوایر» با یکی از اعضای جامعه رنگینکمانی درباره مسایل و مشکلات مربوط به این قشر گفتوگو میکنم. مهمان این برنامه «مت فروزندی»، هنرمند چندرشتهای، یکی از بنیانگذاران و مدیر هنری بنیاد هنری 3.19.272 و کیوریتور بنیاد پیکان آرت کار است و در مورد شرایط رنگینکمانیها در خاورمیانه صحبت میکنیم.
***
هرچند در دهههای گذشته جامعه رنگینکمانی توانسته است در برخی از نقاط دنیا که عمدتا کشورهای غربی هستند، به بخشی ازحقوق خود دست پیدا کند، اما همچنان شرایط این جامعه در بسیاری از کشورها شرایطی سخت و حتی بحرانی به شمار میآید. در جوامعی با فرهنگ سنتی، متعصب و مذهبی که دوگانهها و کلیشههای جنسی و جنسیتی هنجار مطلق این جوامع به شمار میآید، این شرایط بسیار سختتر و حتی به قیمت زندگی و جان افراد تمام میشود. عمده کشورهایی که در آنها روابط رضایتمندانه بین افراد همجنس جرمانگاری شده و مجازاتهای سنگینی برای آن در نظر گرفته شده است، در خاورمیانه و آفریقا قرار دارند. منطقه جغرافیایی خاورمیانه منطقهای استراتژیک از نظر جغرافیایی و انرژی است و ۵۶.۶ درصد از منابع نفت زمین در این منطقه قرار دارد که همین امر میتواند دلیل تمامی جنگها، نزاعها و تنشهای بیپایان در این منطقه باشد.
این منطقه گروههای فرهنگی و قومی گوناگونی مانند فارسها، لرها، آشوریها، آذربایجانیها، ترکهای آناتولی، قشقاییها، کردها، لکها، بلوچها، عربها، یهودیان، قبطیها، ترکمانهای عراق و بربرها را در خود جای داده است. با وجود تنوع زیاد قومی، زبانی، فرهنگی و مذهبی در کشورهای این منطقه، تعصبات سفت و سختی که از نظر فرهنگی و حتی قانونی بر این جوامع حکومت میکند، در چنین فضایی ادامه حیات برای انسانهایی که با هنجارهای مطلق این جوامع از منظرهای مختلف تفاوت دارند، کار دشواری است؛ به خصوص برای انسانهایی با هویتهای جنسی وجنسیتی مختلف. از مهمان برنامه پرسیدم که آمارهای جهانی، شرایط جامعه رنگینکمانی را در کشورهای خاورمیانه چطور به تصویر میکشد؟
«از نظر حرفهای نیز در بنیاد هنری که مشغول به فعالیت هستم، تمرکز خود را بر روی هنرمندان به حاشیه رانده شده و سانسور شده توسط حکومتهای منطقه خاورمیانه گذاشتیم. البته که این شرایط تنها به خاورمیانه محدود نمیشود. در کل آسیا و آفریقا شرایط بسیار بدی برای جامعه رنگینکمانی وجود دارد. اگر به نقشه ۲۰۱۹ سازمان ایلگا نگاه کنیم، دوازده کشور همچنان حکم اعدام را برای روابط جنسی افراد همجنس در قوانین خود دارند و اکثرا در خاورمیانه هستند. سه کشوری که حکم اعدام را برای روابط همجنسگرایانه اجرا میکنند، در خاورمیانه هستند. این امر نشاندهنده این است که در این جغرافیای فرهنگی همجنسگراهراسی بیداد میکند.
شاید تفاوت بسیار اندکی در بحرانی بودن شرایط اعضای جامعه رنگینکمانی در این کشورها وجود داشته باشد، اما کلیت امر تفاوت چندانی را نشان نمیدهد. اقدامات اخیر کشورهای عربی منطقه نیز در جلوگیری از اکران فیلمها و حتی کارتونهایی که در آن به روابط افراد همجنس پرداخته شده است، یا حتی جمعآوری نمادهای رنگینکمانی از فروشگاههای اسباببازی و لوازمالتحریر، تاییدی بر حساسیت این موضوع است.»
در شرایط موجود نهادهای حقوق بشری و سازمانهایی که برای حقوق افراد جامعه رنگینکمانی در کشورهای غربی فعالیت میکنند، وظیفه سنگینی را بر عهده دارند. عمده وظیفه آنها شناخت بحران در نقاط حساس و تمرکز بر یاریرسانی به افرادی است که از این مناطق درخواست کمک دارند. آیا در سالهای اخیر این امر به درستی انجام شده است؟
۲۴ ماه می ۲۰۲۲، در گردهمایی سالانه «انجمن آزادی اسلو»، مدیر اجرایی سازمان Rainbow Railroad نقشهای را ارائه کرد که قوانین تبعیضآمیز درباره گرایش جنسی افراد را در سراسر جهان نشان میداد. اما متاسفانه اطلاعات ارائه شده در نقشه نادرست بودند؛ زیرا در حالی که ایران یکی از معدود کشورهای جهان است که هنوز مجازاتهای سنگینی، از جمله مجازات اعدام را برای اعضای جامعه رنگینکمانی اجرا میکند، در این نقشه جزو کشورهایی با محدودیت قانونی به نمایش گذاشته شده و بر شرایط بسیار وخیم اعضای جامعه رنگینکمانی در آن اشاره مستقیمی نشده بود. در روز جهانی پناهندگان نیز، مدیر اجرایی Rainbow Railroad، «کیمالی پاول» گزارش سالانه سازمان خود در سال ۲۰۲۱ را منتشر کرد، که برخی از دادهها به شرح ذیل است:
افرادی که از خاورمیانه و شمال آفریقا درخواست کمک کردهاند: ۱۶۷۳ نفر؛ ۲۰ درصد از کل درخواستهایی که Rainbow Railroad در سال ۲۰۲۱ دریافت کرده است.
افراد تحت حمایت از خاورمیانه و شمال آفریقا: ۵۵ نفر و فقط ۳ درصد از کل افراد تحت حمایت Rainbow Railroad در سال ۲۰۲۱. این بدان معناست که تنها ۳.۲٪ از افرادی که درخواست کمک کردند، کمک دریافت کردند.
افرادی که از کارائیب درخواست کمک کردند: ۴۷۴ - ۶٪ از کل درخواستی که Rainbow Railroad در سال ۲۰۲۱ دریافت کرد. افراد تحت حمایت از کارائیب: ۱۶۲ - ۹٪ از کل افراد حمایت شده توسط Rainbow Railroad در سال ۲۰۲۱. این بدان معناست که ۳۴.۱٪ از افرادی که درخواست کمک کردند، کمک دریافت کردهاند.
این آمارها نشان میدهد که یا کشورهای غربی تصویر درستی از شرایط جامعه رنگینکمانی در مناطقی مانند خاورمیانه ندارند، یا به دلایل سیاسی و مالی اولویتهای آنها طور دیگری است. اما توجه به این نکته ضرورت دارد که در این بازه زمانی ال.جی.بی.تی.کیو+ ایرانی بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر است.
به خوبی روشن است که وقتی جامعه رنگینکمانی به حاشیه رانده شده، یعنی از منابع مالی و تمام امکاناتی که برای محافظت از خود و تغییر شرایط محروم شده است، میبایست تلاش کنیم تا متحدان خود را از جامعه رنگینکمانی غرب پیدا کنیم و آنها و سازمانهایی که برای کمک به افراد این جامعه از دولتها بودجه دریافت میکنند را ملزم به تغییر رویکرد و توجه به شرایط افراد در مناطقی مانند خاورمیانه جلب کنیم.
علاوه بر «پیکانآرت» که تمرکز خود را برای پرداختن به موضوعات هنری با ابزار هنر گذاشته است، در بنیاد هنری 3.19.272 چه اقداماتی در جهت حمایت از قشر رنگینکمانی صورت میگیرد؟
«در این بنیاد بر روی هنرمندان به حاشیه رانده و سانسور شده تمرکز کردهایم که قشر هنرمند الجیبیتیکیو جایگاه ویژهای دارد.علاوه بر آن زنان، اقلیتهای قومی و دینی و غیره نیز گروههای مورد نظر ما هستند که سرویسهای ویژهای به آنها داده میشود. چه این افراد در کشور خود باشند و چه مهاجر و مورد تبعیض قرار گرفته باشند. با ایجاد پلتفرمها و برگزاری نمایشگاهها سعی میکنیم این فرصت را برای این گروه از هنرمندان ایجاد کنیم که بیشتر دیده شده و به آنها پرداخته شود.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر